Νικίας καὶ Λασθένεια: Ἡ Συμφορὰ τῆς Κρήνης

**Τὰ τοῦ δράματοςfabulae (γεν. ἑν. οὐδ.) — opus scaenicum quod in theatro agitur πρόσωπαpersonae (ὀνομ. πλ. οὐδ.) — homines qui in fabula partes agunt:** - Νικίας, παιδαγωγόςpaedagogus (ὀνομ. ἑν. ἀρσ.) — servus qui pueros ad scholam ducebat et reducebat - Λασθένεια, παιδαγωγός - Χορὸς πολιτῶν - Ἄγγελος

**ΧΟΡΟΣ** Ὦ πολῖται τῆς κλεινῆςinclutae (γεν. ἑν. θηλ.) — celebris, illustris, famosa Ἀθηνῶν πόλεως, ἀκούσατεaudite (προστ. ἀορ. β' πλ.) — imperativus aoristi a verbo 'ἀκούω' συμφορὰν τὴν ἡμετέραν· νόσος γὰρ δεινὴ κατασκήπτειirruit (ὁριστ. ἐνεστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — cum impetu descendit, violenter invadit χθόναterram (αἰτ. ἑν. θηλ.) — vocabulum poeticum pro 'γῆ', καὶ πᾶς τις ἐν φόβῳ τρέμει καὶ ἐλπίδι. Ἴδετε Νικίαν καὶ Λασθένειαν, τοὺς παιδαγωγοὺς τῶν εὐγενῶν παίδων, οἳ τῇ κρήνῃ πλησιάζουσινappropinquant (ὁριστ. ἐνεστ. ἐνεργ. γ' πλ.) — prope accedunt, in viciniam veniunt.

**ΝΙΚΙΑΣ** Ὦ θεοί, τί δεινὸν τοῦτο τὸ κακὸν ὃ πάσχομενpatimur (ὁριστ. ἐνεστ. ἐνεργ. α' πλ.) — verbum deponens significans 'experiri' vel 'tolerare'; Τοὺς παῖδας ὁρῶ κλινομένουςdecumbentes (μτχ. ἐνεστ. μέσ. αἰτ. πλ. ἀρσ.) — participium verbi 'κλίνω', hic significat 'aegrotantes in lecto iacentes' νόσῳ βαρείᾳ. Ἆρα τὸ ὕδωρ τῆς κρήνηςfontis (ὀνομ. γεν. ἑν. θηλ.) — nomen fontis vel putei publici αἴτιον γίγνεται;

**ΛΑΣΘΕΝΕΙΑ** Δέδοικαtimeo (παρακ. ὁριστ. ἐνεργ. α' ἑν.) — perfectum cum vi praesentis a verbo 'δείδω', significat 'metum habere', ὦ Νικία, μὴ τὸ ὕδωρ μεμολυσμένονpollutum (μτχ. παρακ. παθ. ὀνομ. ἑν. οὐδ.) — participium perfecti passivi verbi 'μολύνω', indicans rem contaminatam ᾖ. Πολλοὶ γὰρ τῶν παίδων πίνοντες ἀσθενοῦσιν, καὶ οἱ ἰατροὶ ἀποροῦσιdubitant (ὁριστ. ἐνεστ. ἐνεργ. γ' πλ.) — verbum significans 'in dubitatione esse' vel 'non habere consilium' τῆς θεραπείας.

**ΧΟΡΟΣ** Ὁρᾶτε πῶς ἡ συμφορὰ τὴν πόλιν κατέχειoccupat (ὁριστ. ἐνεστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — verbum compositum ex 'κατά' et 'ἔχω', significans 'tenere' vel 'possidere'; Οἱ παιδαγωγοὶ φροντίζουσι τῶν παίδων, ἀλλ' οὐκ ἴσασιsciunt (ὁριστ. παρακ. ἐνεργ. γ' πλ.) — forma perfecti verbi 'οἶδα' cum sensu praesentis πόθεν ἥκει τὸ κακόν. ΜοῖραFatum (ὀνομ. ὀνομ. ἑν. θηλ.) — nomen personificationem fati repraesentans βαρεῖα τοὺς Ἀθηναίους πιέζειpremit (ὁριστ. ἐνεστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — verbum significans 'premere' vel 'opprimere'.

**ΝΙΚΙΑΣ** Ἤκουσα τῶν γερόντων ὡςquod, ut (σύνδ.) — coniunctio quae hic narrationem inducit καὶ πρότερονantea, prius (ἐπίρρ.) — adverbium temporis quod indicat rem in praeterito factam τοιαύτη νόσοςtalis morbus (ὀνομ. ἑν. θηλ.) — morbus eiusdem generis vel naturae κατέσκηψενirruit, invasit (ἀορ. ὁριστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — verbum quod significat vehementer invadere vel impetum facere εἰς τὴν πόλιν. Φεῦ, τί δράσομεν; Πῶς σώσομεν τοὺς παῖδας;

**ΛΑΣΘΕΝΕΙΑ** Τοῦ μὲν ὕδατος τῆς κρήνης παυσώμεθαdesistamus (ἀορ. ὑποτ. μέσ. α' πλ.) — forma hortativa verbi παύω in voce media, significat cessare ab actione πίνοντεςbibentes (μτχ. ἐνεστ. ἐνεργ. ὀνομ. πλ. ἀρσ.) — participium praesentis verbi πίνω. Πρὸς δὲ τοὺς θεοὺς εὐχώμεθαprecemur (ἐνεστ. ὑποτ. μέσ. α' πλ.) — forma hortativa verbi εὔχομαι, preces facere, καὶ θυσίας προσφέρωμεν, ἵνα τὴν νόσον ἀποτρέψωσινavertant (ἀορ. ὑποτ. ἐνεργ. γ' πλ.) — verbum compositum ex ἀπό et τρέπω significans avertere vel depellere.

**ΑΓΓΕΛΟΣ** (εἰσέρχεται σπουδῇfestinanter (δοτ. ἑν.) — dativus modi indicans festinationem vel celeritatem) Ὦ παιδαγωγοίpaedagogi (ὀνομ. πλ.) — servi qui pueros ad scholam comitabantur et custodiebant, φέρω ἀγγελίαν δεινήν· τρεῖς παῖδες ἤδη τεθνᾶσιmortui sunt (παρακ. ὁριστ. ἐνεργ. γ' πλ.) — forma perfecti verbi θνῄσκω, indicans statum permanentem τῇ νόσῳ, καὶ ἄλλοι πλείονες κινδυνεύουσινpericlitantur (ἐνεστ. ὁριστ. ἐνεργ. γ' πλ.) — in periculo versari vel periculum subire. Οἱ δὲ πολῖται πρὸς τοὺς ἄρχοντας τρέχουσιν.

**ΧΟΡΟΣ** Φεῦ φεῦ, οἵα συμφορὰ τὴν πόλιν πιέζειpremit (ὁριστ. ἐνεστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — significat opprimere vel urgere! Ὁ μὲν θάνατος θερίζειmetit (ὁριστ. ἐνεστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — proprie 'messem facere', hic metaphorice 'auferre vitam' τοὺς νέους, οἱ δὲ θεοὶ κωφοὶ πρὸς τὰς ἱκεσίαςpreces (αἰτ. πληθ. θηλ.) — supplicationes ad deos factae. Ἀλλ' οὗτοι οἱ παιδαγωγοὶ οὐ παύσονται ζητοῦντες τὸ αἴτιον τῆς ἐπιδημίας.

**ΝΙΚΙΑΣ** Ὦ Λασθένεια, συμβουλεύωconsulo (ὁριστ. ἐνεστ. ἐνεργ. α' ἑν.) — consilium do, suadeo ἄλλην κρήνηνfontem (αἰτ. ἑν. θηλ. α' κλ.) — locus unde aqua scaturit ζητεῖν καὶ τὸ ὕδωρ δοκιμάζεινprobare (ἀπαρ. ἐνεστ. ἐνεργ.) — examinare, experiri qualitatem rei πρὶν τοὺς παῖδας πιεῖν. Τῆς γὰρ ἐπιστήμης ἐστὶν ἡ ἐμπειρία κράτιστονoptimum (ἐπίθ. ὀνομ. ἑν. οὐδ. ὑπερθ. βαθμ.) — superlativus a 'κρατύς', significat 'validissimum' vel 'praestantissimum'.

**ΛΑΣΘΕΝΕΙΑ** Πείθομαίobtempero (ὁριστ. ἐνεστ. μέσ. α' ἑν.) — obsequor, credo tibi σοι, ὦ Νικία, καὶ τοὺς ἄρχοντας πείσωμενpersuadeamus (ὑποτ. ἀορ. ἐνεργ. α' πληθ.) — hortativus aoristi a verbo 'πείθω' τὴν κρήνην ἀποφράξαιobstruere (ἀπαρ. ἀορ. ἐνεργ.) — claudere vel obturare μέχρι τοῦ κακοῦ εὑρεθέντοςinvento (μτχ. ἀορ. παθ. γεν. ἑν. οὐδ.) — genitivus absolutus a verbo 'εὑρίσκω'. Μὴ γὰρ ὀκνῶμενdubitemus (ὑποτ. ἐνεστ. ἐνεργ. α' πληθ.) — cunctemur, pigritemur τῶν παίδων ἕνεκα μοχθεῖνlaborare (ἀπαρ. ἐνεστ. ἐνεργ.) — cum labore operari, pati.

**ΧΟΡΟΣ** ΤοιοῦτοιTales (ἐπίθ. ὀνομ. πλ. ἀρσ.) — pronomen demonstrativum qualitatem indicans ἄνδρες τὴν πόλιν σῴζουσινservant (ὁριστ. ἐνεστ. ἐνεργ. γ' πλ.) — verbum quod significat 'salvum facere' vel 'conservare' ἐν κακοῖς· οἱ μὴ λόγοις μόνον ἀλλ' ἔργοις βοηθοῦντεςauxiliantes (μτχ. ἐνεστ. ἐνεργ. ὀνομ. πλ. ἀρσ.) — participium a verbo 'βοηθέω', significat 'auxilium ferre'. Μέγα δίδαγμαdocumentum (ὀνομ. ὀνομ. ἑν. οὐδ.) — substantivum a verbo 'διδάσκω', significat 'quod docetur' vel 'lectio' τοῖς πολίταις ἡ τῶνδεhorum (ἀντων. γεν. πλ.) — pronomen demonstrativum cum emphasis ἀρετή. Ἐλπίζομεν οὖν τὴν πόλιν ἐκ τῆς νόσου σωθήσεσθαιservatum iri (ἀπαρ. μέλλ. παθ.) — infinitivus futuri passivi a verbo 'σῴζω' τῇ τῶν συνετῶνprudentium (ἐπίθ. γεν. πλ.) — adiectivum quod significat 'sapiens' vel 'intelligens' παιδαγωγῶν φροντίδιcura (ὀνομ. δοτ. ἑν.) — substantivum quod significat 'sollicitudo' vel 'diligentia'.