Ὁ Λύκων καὶ ἡ Ἀτυχὴς Ἐμπορία

Χθὲς παρῆνaderat (παρατ. ὁριστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — verbum irregulare a πάρειμι (adsum), indicans praesentiam ἐν τῇ ἀκροπόλει κατὰ τὴν πανήγυρινcelebritatem (αἰτ. ἑν. θηλ.) — festum sollemne vel conventus publicus τῶν Παναθηναίων, ὅτε Λύκων ὁ ἔμπορος, ἀνὴρ γνωστὸς ἐν τῇ ἀγορᾷ διὰ τὴν φιλαργυρίανavaritiam (αἰτ. ἑν. θηλ.) — amor pecuniae, compositum ex φίλος (amicus) et ἄργυρος (argentum), ἀφίκετοpervenit (ἀορ. β' ὁριστ. μέσ. γ' ἑν.) — a verbo ἀφικνέομαι (pervenio), aoristus medii μετὰ πολλῶν ἀγγείων καὶ ὑφασμάτων ἃ ἐπώλει.

Εἶδον αὐτὸν ἱστάνταerigentem (μτχ. ἐνεργ. αἰτ. ἑν. ἀρσ.) — participium praesentis activi a verbo ἵστημι (erigo, statuo) τὴν σκηνὴν παρὰ τὸν Παρθενῶνα, ἐκεῖ ἔνθα πλεῖστοι πολῖται διῄεσανtransibant (παρατ. ὁριστ. ἐνεργ. γ' πλ.) — verbum compositum ex διά et εἶμι (eo), indicans transitum. Προσεκάλει δὲ τοὺς παριόνταςpraetereuntes (μτχ. ἐνεργ. αἰτ. πλ. ἀρσ.) — participium praesentis a verbo παρέρχομαι (praetereo) μεγάλῃ τῇ φωνῇ· "Προσέλθετεaccedite (ἀορ. β' προστ. ἐνεργ. β' πλ.) — imperativus aoristi a verbo προσέρχομαι (accedo), ὦ Ἀθηναῖοι! Ἰδοὺ τὰ κάλλιστα ἀγγεῖα ἐκ Κορίνθου! Ἰδοὺ ὑφάσματα ἐκ Μιλήτου, ἄξια τῶν θεῶν αὐτῶν!"

Ὁ δὲ Λύκων οὐκ ᾔδειsciebat (ὑπερσ. ὁριστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — a verbo οἶδα, praeteritum perfectum vim imperfecti habens ὅτι ὁ ἱερεὺς τῆς Ἀθηνᾶς, Καλλίας ὄνομα, ἐγγὺς εἱστήκειstabat (ὑπερσ. ὁριστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — a verbo ἵστημι, plusquamperfectum vim imperfecti habens. Ἀκούσας δὲ ὁ Καλλίας τὰς ἀλαζονείαςjactationes (αἰτ. πλ.) — substantivum femininum, significat ostentationem vel jactationem τοῦ ἐμπόρου, προσῆλθεν αὐτῷ καὶ ἔλεξεν· "Ὦ βέλτιστε, πῶς τολμᾷςaudes (ὁριστ. ἐνεργ. β' ἑν.) — verbum significans 'audere' vel 'habere audaciam' λέγειν ὅτι ταῦτα τὰ ἀγγεῖά ἐστιν ἐκ Κορίνθου; Ἐγὼ γὰρ αὐτὰ ἐν τῷ Κεραμεικῷ χθὲς εἶδον γιγνόμενα!"

Πάντες οἱ παρόντεςpraesentes (μτχ. παρ. ἐνεργ. ὀνομ. πλ. ἀρσ.) — participium a verbo πάρειμι, significans 'qui adsunt' ἐγέλασαν, ὁ δὲ Λύκων ἐρυθρὸς ἐγένετο ὥσπερ ὁ κόκκοςgranum (ὀνομ. ἑν.) — substantivum masculinum, proprie significat granum coccineum, hic metaphorice usurpatur pro colore rubro. Ἐπειρᾶτο δὲ ἀπολογεῖσθαιse defendere (ἀπαρ. παρ. μέσ.) — infinitivus medii, significat 'defendere se' vel 'excusare se' λέγων· "Οὐκ ἔστιν ἀληθές, ὦ ἱερεῦ! Ταῦτα γὰρ..."

Ἐν τούτῳ δὲ παῖς τις προσέκοψεoffendit (ἀορ. ὁριστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — a verbo προσκόπτω, significat 'impingere in' vel 'offendere' τῇ τραπέζῃ τοῦ Λύκωνος, καὶ πάντα τὰ ἀγγεῖα κατέπεσενdecidit (ἀορ. ὁριστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — a verbo καταπίπτω, verbum compositum ex κατά et πίπτω εἰς τὴν γῆν καὶ συνετρίβηconfracta sunt (ἀορ. ὁριστ. παθ. γ' ἑν.) — a verbo συντρίβω, aoristus passivus. Οἴμοι τῶν κακῶν! Ὁ δὲ Λύκων ἐβόα καὶ τοὺς θεοὺς ἐπεκαλεῖτοinvocabat (παρατ. ὁριστ. μέσ. γ' ἑν.) — a verbo ἐπικαλέομαι, significat 'invocare' vel 'appellare', ἀλλ' οὐδεὶς αὐτῷ συνέπασχενcompatiebatur (παρατ. ὁριστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — a verbo συμπάσχω, verbum compositum ex σύν et πάσχω, significat 'simul pati' vel 'compati'.

Ὁ δὲ Καλλίας ἔφη· "Τοιαύτη ἐστὶν ἡ τιμωρίαpoena (ὀνομ. ἑν. θηλ.) — supplicium vel vindicta a diis imposita τῶν θεῶν τοῖς ψευδομένοιςmentientibus (μτχ. μέσ. δοτ. πλ. ἀρσ.) — participium a verbo 'ψεύδομαι', indicat homines qui mendacia dicunt ἐν τῇ ἀκροπόλει. Τῇ ἑσπέρᾳ θύσειςsacrificabis (μέλλ. ὁριστ. ἐνεργ. β' ἑν.) — forma futura verbi 'θύω', significat actionem offerendi sacrificium deis τῇ Ἀθηνᾷ ὑπὲρ τῆς ἁμαρτίαςpeccati (γεν. ἑν. θηλ.) — delictum vel error contra deos vel leges."

Οὕτως ὁ Λύκων ἀπῆλθεabiit (ἀορ. β' ὁριστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — forma aoristi verbi 'ἀπέρχομαι', significat 'discessit' ταπεινόςhumilis (ἐπίθ. ὀνομ. ἑν. ἀρσ.) — adiectivum quod describit hominem deiectum vel humilem, μαθὼν ὅτι οὐ δεῖ ψεύδεσθαι ἐν τῷ ἱερῷ χώρῳ, μάλιστα ἐν τῇ παρουσίᾳpraesentia (δοτ. ἑν. θηλ.) — nomen quod significat praesentiam vel adventum alicuius τῶν ἱερέωνsacerdotum (γεν. πλ. ἀρσ.) — homines qui sacra faciunt et deos colunt.