Ὁ Νέαρχος ἐν τῷ Δικαστηρίῳ Ἀναγνωριζόμενος

Ἐν Ἀθήναις ποτέ, ἐγένετο Νέαρχός τις, ναύτης ἐπιεικὴς καὶ ἔμπειρος, ὃς ἐκ μακρᾶς ἀποδημίαςperegrinationis (οὐσ. γεν. ἑν. θηλ.) — nomen actionis quae significat iter in terram alienam ἐπανῆλθενrediit (ἀορ. β' ὁριστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — verbum compositum ex 'ἐπί', 'ἀνά' et 'ἔρχομαι' significans reversionem εἰς τὴν πατρίδα. Δέκα ἔτη ἀπῆν ἐμπορευόμενοςmercaturam faciens (μτχ. ἐνεστ. μέσ. ὀνομ. ἑν. ἀρσ.) — participium a verbo 'ἐμπορεύομαι', indicans mercaturam κατὰ τὴν Μεσόγειον θάλατταν. Ἐπειδὴ δὲ ἐπανῆλθεν, οὐδεὶς αὐτὸν ἀνεγνώρισενrecognovit (ἀορ. ὁριστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — verbum compositum ex 'ἀνά' et 'γιγνώσκω' significans recognitionem, οὐδὲ οἱ οἰκεῖοι. Ἕτερος δέ τις ἐνέμετοpossidebat (παρατ. ὁριστ. μέσ. γ' ἑν.) — forma media verbi 'νέμω', hic significans possessionem vel fruitionem τὴν οὐσίαν αὐτοῦ φάσκωνaffirmans (μτχ. ἐνεστ. ἐνεργ. ὀνομ. ἑν. ἀρσ.) — participium a verbo 'φάσκω', indicans assertionem τὸν Νέαρχον τεθνάναι. Τέλος δὲ εἰς τὸ δικαστήριον εἰσῆλθον ἄμφω.

Ὁ ἌρχωνArchon (οὐσ. ὀνομ. ἑν. ἀρσ.) — nomen magistratus Atheniensis qui jus dicebat εἶπενdixit (ἀορ. β' ὁριστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — aoristus verbi defectivi 'λέγω'· "Τίς εἶ σύ, ὦ ἄνθρωπε, καὶ τί βούλειvis (ἐνεστ. ὁριστ. μέσ. β' ἑν.) — verbum deponens indicans voluntatem vel desiderium;"

Ὁ Νέαρχος ἀπεκρίνατοrespondit (ἀορ. ὁριστ. μέσ. γ' ἑν.) — verbum deponens a ἀποκρίνομαι· "Ἐγώ εἰμι Νέαρχος ὁ τοῦ Ναυσικλέους, ὁ πρὸ δέκα ἐτῶν ἐκπλεύσαςenavigans (μτχ. ἀορ. ἐνεργ. ὀνομ. ἑν. ἀρσ.) — participium aoristi a verbo ἐκπλέω, navigare ex aliquo loco ἐκ τοῦ Πειραιῶς. Νῦν δ' ἐπανήκωredeo (ἐνεστ. ὁριστ. ἐνεργ. α' ἑν.) — verbum compositum ex ἐπί+ἀνά+ἥκω, significans 'revertor' καὶ εὑρίσκω ἕτερον τὴν ἐμὴν οἰκίαν κατέχονταoccupantem (μτχ. ἐνεστ. ἐνεργ. αἰτ. ἑν. ἀρσ.) — participium praesentis a verbo κατέχω, possidere vel occupare καὶ τὰ χρήματά μου καρπούμενονfruentem (μτχ. ἐνεστ. μέσ. αἰτ. ἑν. ἀρσ.) — participium medii a verbo καρπόομαι, fructum capere, frui."

Ὁ δ' ἕτερος εἶπεν· "Ὦ ἄνδρες δικασταί, οὗτος ὁ ἄνθρωπος ψεύδεταιmentitur (ἐνεστ. ὁριστ. μέσ. γ' ἑν.) — verbum deponens ψεύδομαι, significans 'mentiri'. Ἐγὼ γὰρ καλῶς οἶδα τὸν Νέαρχον τεθνάναιmortuum esse (ἀπαρ. παρακ. ἐνεργ.) — infinitivus perfecti a verbo θνῄσκω, 'mori' ἐν τῇ ναυαγίᾳnaufragio (δοτ. ἑν. θηλ.) — substantivum compositum ex ναῦς et ἄγνυμι, significans 'naufragium' παρὰ τὴν Σικελίαν. Αὐτὸς ἐγὼ παρὰ τῶν σωθέντωνservatorum (μτχ. ἀορ. παθ. γεν. πλ. ἀρσ.) — participium aoristi passivi a verbo σῴζω, servare ἤκουσα."

Ὁ Νέαρχος· "Ἀλλ', ὦ ἄνδρες, ἔγωγε ἐσώθηνservatus sum (ἀορ. ὁριστ. παθ. α' ἑν.) — aoristus passivus a verbo σῴζω κολυμβῶνnatans (μτχ. ἐνεστ. ἐνεργ. ὀνομ. ἑν. ἀρσ.) — participium praesentis a verbo κολυμβάω, 'natare' εἰς τὴν νῆσον. Ἔπειτα δὲ οἱ ἔμποροι Φοίνικες ἀνέλαβόνsusceperunt (ἀορ. ὁριστ. ἐνεργ. γ' πλ.) — aoristus a verbo ἀναλαμβάνω, 'tollere, suscipere' με. Ἰδοὺ ἡ οὐλὴ ἐπὶ τοῦ βραχίονος ἣν ἔλαβον παῖς ὢν ἐν τῇ παλαίστρᾳ."

Παρελθὼν δέ τις γέρων ἐκ τῶν θεατῶνspectatorum (ὀνομ. γεν. πλ. ἀρσ.) — qui spectant vel observant, praesertim in theatro εἶπεν· "Ἐμοὶ δοκεῖvidetur (ὁριστ. ἐνεστ. γ' ἑν.) — verbum impersonale cum dativo personae et infinitivo γιγνώσκειν τὸν ἄνδρα. Ἐπερωτήσωinterrogabo (ὁριστ. μέλλ. α' ἑν.) — verbum compositum ex 'ἐπί' et 'ἐρωτάω', significat 'interrogare' αὐτόν."

Ὁ ἌρχωνArchon (ὀνομ. ὀνομ. ἑν. ἀρσ.) — magistratus Atheniensis· "Ἐρώταinterroga (προστ. ἐνεστ. β' ἑν.) — imperativus a verbo 'ἐρωτάω', ὦ βέλτιστεoptime (ἐπίθ. κλητ. ἑν. ἀρσ.) — superlativus a 'ἀγαθός', in vocativo casu."

Ὁ γέρων· "Εἰπέ μοι, ὦ φάσκωνaffirmans (μτχ. ἐνεστ. ἐνεργ. ὀνομ. ἑν. ἀρσ.) — a verbo 'φάσκω', significat 'qui dicit' vel 'qui affirmat' εἶναι Νέαρχος, τί ἐποίησας τῷ χρυσῷ κρατῆριcrateri (ὀνομ. δοτ. ἑν. ἀρσ.) — vas magnum ubi vinum aqua miscebatur ὃν ὁ πατὴρ ἀποθνῄσκωνmoriens (μτχ. ἐνεστ. ἐνεργ. ὀνομ. ἑν. ἀρσ.) — a verbo 'ἀποθνῄσκω', significat 'moriens' σοι παρέδωκενtradidit (ὁριστ. ἀορ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — a verbo 'παραδίδωμι', significat 'tradere' vel 'committere';"

Ὁ Νέαρχος· "Ἔκρυψαoccultavi (ἀορ. α' ὁριστ. ἐνεργ. α' ἑν.) — verbum a 'κρύπτω', significat rem vel personam celare αὐτὸν ὑπὸ τῇ ἐλαίᾳolea (δοτ. ἑν.) — arbor quae olivas producit, saepe plantata in hortis Graecorum τῇ πρὸς τῇ πηγῇfonte (δοτ. ἑν.) — locus unde aqua e terra scaturit ἐν τῷ κήπῳ, φοβούμενος μὴ συλήσωσινspolient (ἀορ. ὑποτ. ἐνεργ. γ' πλ.) — verbum significans vi capere vel praedari, saepe in contextu sacrilegii οἱ λῃσταίlatrones (ὀνομ. πλ.) — homines qui furtum faciunt vi et armis."

Ὁ γέρων ἀνεβόησενexclamavit (ἀορ. ὁριστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — verbum compositum ex 'ἀνά' et 'βοάω', significat voce magna clamare· "Αὐτός ἐστιν! Οὐδεὶς γὰρ τοῦτο ᾔδειsciebat (ὑπερσ. ὁριστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — forma plusquamperfecti verbi 'οἶδα' quod vim imperfecti habet πλὴν ἐμοῦ καὶ τοῦ Νεάρχου. Ἐγὼ γὰρ παρῆνaderat (παρατ. ὁριστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — a verbo 'πάρειμι', significat praesentem esse ὅτε ὁ πατὴρ αὐτῷ τὸ μυστήριον ἐνεπίστευσενcredidit (ἀορ. ὁριστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — verbum compositum ex 'ἐν' et 'πιστεύω', significat confidere aliquid alicui."

Ὁ ἌρχωνArchon (ὀνομ. ἑν.) — magistratus Atheniensis qui iudicia praesidebat· "Ἱκανὴ ἡ ἀπόδειξιςdemonstratio (ὀνομ. ἑν.) — actus probandi vel documentum quo aliquid demonstratur. Σοὶ μέν, ὦ Νέαρχε, ἀποδίδωμιreddo (ἐνεστ. ὁριστ. ἐνεργ. α' ἑν.) — verbum compositum significans restituere quod ad alium pertinet τὰ σά. Σὲ δέ, ὃς ψευδῶς τὰ τούτου κατέσχεςdetinuisti (ἀορ. β' ὁριστ. ἐνεργ. β' ἑν.) — a verbo 'κατέχω', significat vi vel iniuste possidere, ζημιῶmulto (ἐνεστ. ὁριστ. ἐνεργ. α' ἑν.) — poenam imponere, praesertim pecuniariam δέκα ταλάντοις."

Οὕτως ὁ Νέαρχος ἀνεγνωρίσθηagnitus est (ἀορ. παθ. ὁριστ. γ' ἑν.) — verbum compositum ex 'ἀνά' et 'γνωρίζω', in forma passiva καὶ τὰ ἑαυτοῦsui (ἀντων. ἀνακλ. γεν. ἀρσ. ἑν.) — pronomen reflexivum tertiae personae ἀπέλαβενrecepit (ἀορ. ἐνεργ. ὁριστ. γ' ἑν.) — verbum compositum ex 'ἀπό' et 'λαμβάνω', significat 'recuperare'.