Ὁ Φιλοκλῆς ἐπὶ τῆς Ἀκροπόλεως

Φιλοκλῆς ὁ ποιητής, Αἰσχύλου ἀνεψιόςconsobrinus (ὀνομ. ἀρσ. ἑν.) — filius avunculi vel amitae, cognatus, εἰς τὴν Ἀκρόπολιν ἀνέβαινε σπουδῇfestinanter (δοτ. θηλ. ἑν.) — cum festinatione, studiose, propere. αἱ γὰρ περὶ συμμαχίαςfoederis (γεν. θηλ. ἑν.) — societas belli, foedus militare βουλαὶ ἔμελλον γίγνεσθαι, καὶ ὁ δῆμος ἐκέλευσε ποιητὰς παρεῖναιadesse (ἀπρφ. ἐνεστ.) — praesens esse, advenire ὅπως τὴν γνώμην ἀποφήνωνταιdeclarent (ὑποτ. ἀορ. μέσ. γ' πλ.) — sententiam exponere, declarare. Φιλοκλῆς δὲ διὰ τὴν αἰσχρότηταturpitudinem (αἰτ. θηλ. ἑν.) — deformitas, foeditas aspectus τοῦ προσώπου "κόραξ" καλούμενος, βραδέως ἐπορεύετο.

ΦΙΛΟΚΛΗΣ: ὦ Ζεῦ σῶτερservator (κλητ. ἀρσ. ἑν.) — salvator, qui servat vel liberat, τί τοσοῦτονtantum (αἰτ. οὐδ. ἑν.) — tam multum, in tantum εἰς τὰ πράγματα ἐμπέπτωκαincidi (παρακ. ὁριστ. ἐνεργ. α' ἑν.) — incidere in aliquid, implicari; οὐ γὰρ πολιτικός εἰμι ἀλλὰ ποιητής.

Ἐλθὼν δὲ εἰς τὴν Ἀκρόπολιν, προσῆλθενaccessit (ἀορ. β' ὁριστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — verbum compositum ex 'πρός' et 'ἔρχομαι', significat 'accedere ad aliquem' αὐτῷ ἡ ἱέρειαsacerdos (ὀνομ. ἑν. θηλ.) — femina quae sacra curat in templo, praesertim Minervae τῆς Ἀθηνᾶς, πρεσβῦτις μανικὴ τοὺς ὀφθαλμούςanus furioso aspectu (ὀνομ. ἑν. θηλ. + ἐπίθ. + αἰτ. πλ. (accusativus respectus)) — descriptio sacerdotis, ubi 'τοὺς ὀφθαλμούς' est accusativus respectus (quoad oculos).

ΙΕΡΕΙΑ: ὦ Φιλόκλεις, τὸν χρησμὸν ἄκουσονaudi (προστ. ἀορ. ἐνεργ. β' ἑν.) — imperativus aoristi verbi 'ἀκούω', indicans actionem momentaneam ὃν ἡ ΠυθίαPythia (ὀνομ. ἑν. θηλ.) — sacerdos Apollinis Delphici quae oracula pronuntiabat ἔδωκεν ἡμῖν. "ὅταν ὁ κόραξ λευκὸς γένηται, τότε Ἀθῆναι σωθήσονται."

ΦΙΛΟΚΛΗΣ: τί λέγεις, ὦ γύναιmulier (κλητ. ἑν. θηλ.) — vocativus irregularis nominis 'γυνή', forma alloquendi feminam; οὐδεὶς κόραξ λευκὸς γίγνεταιfit (ἐνεστ. ὁριστ. μέσ. γ' ἑν.) — verbum deponens significans 'fieri' vel 'nasci'.

ΙΕΡΕΙΑ: ἀλλὰ σὺ εἶ ὁ κόραξcorvus (ὀνομ. ἀρσ. ἑν.) — avis nigra, saepissime malum omen significans, ὦ Φιλόκλεις, ὁ αἰσχρὸς τὴν ὄψινaspectu (αἰτ. κατὰ ἀναφοράν) — accusativus respectus qui indicat 'quod attinet ad'. λευκὸς δὲ γενήσῃ ἐὰν λευκὴν ἐσθῆτα περιβάλῃindueris (ὑποτ. ἀορ. β' μέσ. β' ἑν.) — a verbo περιβάλλω, circumdo vel vestio.

Ὁ οὖν Φιλοκλῆς ἐνεδύσατοinduit (ἀορ. ὁριστ. μέσ. γ' ἑν.) — a verbo ἐνδύω, vestem induo λευκὸν ἱμάτιονvestimentum (ὀνομ. οὐδ. αἰτ. ἑν.) — vestis exterior quam Graeci gerebant καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ βουλευτήριονcuria (ὀνομ. οὐδ. αἰτ. ἑν.) — aedificium publicum ubi senatus vel consilium congregatur τῶν Ἀθηναίων. ἐκεῖ δὲ ἦσαν πρέσβειςlegati (ὀνομ. ἀρσ. ὀνομ. πλ.) — viri qui civitatem suam apud alios repraesentant ἐκ τῆς Κορίνθου καὶ τῆς Σπάρτης περὶ συμμαχίας διαλεγόμενοιdisserentes (μτχ. ἐνεστ. μέσ. ὀνομ. πλ. ἀρσ.) — a verbo διαλέγομαι, colloquor vel disputor.

ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ: ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἐὰν ἡμῖν συμμαχῆτεsocietatem bellicam ineatis (ὑποτ. ἐνεστ. ἐνεργ. β' πλ.) — a verbo συμμαχέω, auxilium fero in bello, socius belli sum, πολλὰ χρήματα λήψεσθεaccipietis (ὁριστ. μέλλ. μέσ. β' πλ.) — a verbo λαμβάνω, futurum tempus quod actionem venturam indicat.

ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ: ἡμεῖς δὲ τὴν ἐλευθερίανlibertatem (αἰτ. ἑν. θηλ.) — libertas, status hominis qui sui iuris est ὑμῖν παρέξομενpraebebimus (μέλλ. ὁριστ. ἐνεργ. α' πλ.) — a verbo 'παρέχω', significat praebere vel suppeditare καὶ τὴν τῶν βαρβάρων ἀπαλλαγήνliberationem (αἰτ. ἑν. θηλ.) — actus liberandi vel dimittendi aliquid.

Τότε ὁ Φιλοκλῆς, λευκῷ ἱματίῳalba veste (δοτ. ἑν.) — vestimentum album quo quis induitur λαμπρυνόμενοςsplendens (μτχ. παρ. μέσ. ὀνομ. ἑν. ἀρσ.) — a verbo 'λαμπρύνω', significat splendere vel ornari, ἀνέστηsurrexit (ἀορ. β' ὁριστ. ἐνεργ. γ' ἑν.) — a verbo 'ἀνίστημι', significat surgere vel se erigere.

ΦΙΛΟΚΛΗΣ: ὦ ἄνδρες, χρησμόςoraculum (ὀνομ. ἑν. ἀρσ.) — responsum divinum, praesertim Apollinis ἐστι "ὅταν ὁ κόραξ λευκὸς γένηταιfiat (ἀορ. ὑποτ. μέσ. γ' ἑν.) — a verbo 'γίγνομαι', forma coniunctiva in sententia condicionali, τότε Ἀθῆναι σωθήσονταιservabuntur (μέλλ. ὁριστ. παθ. γ' πλ.) — a verbo 'σῴζω', forma passiva futuri temporis." ἰδοὺ ἐγὼ ὁ κόραξ λευκὸς γεγένημαιfactus sum (παρακ. ὁριστ. μέσ. α' ἑν.) — a verbo 'γίγνομαι', perfectum medium indicans statum praesentem ex actione praeterita. καὶ λέγω ὑμῖν ὅτι οὔτε Κορινθίοις οὔτε Σπαρτιάταις δεῖ πιστεύεινcredere (ἀπαρ. ἐνεστ. ἐνεργ.) — verbum fiduciam vel confidentiam indicans. αὐτοὶ γὰρ ἑαυτοῖς οἱ Ἀθηναῖοι βοηθοῦντες μάλιστα εὐδαιμονήσουσινfelices erunt (μέλλ. ὁριστ. ἐνεργ. γ' πλ.) — a verbo 'εὐδαιμονέω', significat felicem esse vel prospere agere.

Ταῦτα ἀκούσαντεςcum audivissent (μτχ. ἀορ. ἐνεργ. ὀνομ. πλ. ἀρσ.) — participium aoristi a verbo 'ἀκούω', indicat actionem priorem quam verbum principale οἱ Ἀθηναῖοι τοὺς πρέσβειςlegatos (αἰτ. πλ.) — nomen 'ὁ πρέσβυς', significat legatos officiales civitatis ἀπέπεμψανdimiserunt (ἀορ. ὁριστ. ἐνεργ. γ' πλ.) — verbum compositum ex 'ἀπό' et 'πέμπω', significat dimittere vel remittere. ὁ δὲ Φιλοκλῆς, νενικηκὼς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, τὸν λοιπὸν βίονreliquam vitam (αἰτ. ἑν.) — expressio temporalis quae significat 'per reliquum tempus vitae' οὐ μόνον ποιητὴς ἀλλὰ καὶ σύμβουλος τοῦ δήμουconsiliarius populi (ὀνομ. ἑν.) — expressio politica, indicat personam quae populo consulit ἐνομίζετο.